- Już do ciebie serca nie mam,
w dziką jabłoń cię zaklęłam,
a wspomnienia, czy pan słyszy -
zamieniłam w polne myszy...

Zatrzasnęły się w żołędziach
na dwa spusty - stare łzy.
Odfrunęło z motylami
słowo "czekam", słowo - "ty".

W cierpkim smaku dzikich jagód
już nie szukam twoich ust,
już nie słucham cię w szelestach,
gdy zaskrzypi leśny chrust.

Lato zbiera się do drogi,
Już w dziewannach zima śpi,
ja tej zimy się nie boję -
niech zapuka do mych drzwi...