Pantera

Rainer Maria Rilke


      Tak ją znużyły mijające pręty,
      że jej spojrzenie całkiem się zamąca.
      Jakby miał tysiąc prętów świat zaklęty
      i nie ma świata prócz prętów tysiąca.

      Jej miękki chód na opór nie napotka,
      wędrując wewnątrz najmniejszego pola -
      to jakby taniec siły wokół środka,
      w którym zdrętwiała trwa ogromna wola.

      Niekiedy źrenic unosi zasłonę
      cicho. - I obcy obraz się przedziera.
      Idzie przez ciała milczenie stężone -
      i w głębi serca bezgłośnie umiera.

      1907

      Przełożył
      Leopold Lewin


Strona główna