Piosnka o dzwonie

Carl Spitteler

(Literacki Nobel 1919)

      Dzwonie, dzwonie srebrnousty,
      Zagadkowe są twe gusty:
      z nietoperzem i puszczykiem
      Kryjesz się w ustroniu dzikiem;
      Skąd świąteczność ta w twym tonie?
      Kto cię śpiewać uczył, dzwonie?

      "Kiedy szyb mnie krył głęboki,
      Spoglądałem w piekieł mroki;
      Tu z wysokiej jasnej wieży
      Widzę skroś ten powiew świeży:
      Ból, spowity w ducha tęczy
      Cóż dziwnego, że tak dźwięczę?"

Tłum. Alfred Tom

Strona główna