Bliscy

Ernest Bryll


      B±dĽmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielaj±
      I co chwila nam ziemia pęka pod stopami
      A te okrawki
      Kraju na którym stoimy
      Z hukiem od siebie w ciemno¶ć odpływaj±

      B±dĽmy dla siebie bliscy kiedy się boimy
      Gdy byle kamyk może poruszyć lawiny
      B±dĽmy dla siebie bliscy kiedy ciemne góry
      Odpychaj± nas nagle swoim ciałem zimnym

      B±dĽmy dla siebie wierni kiedy rosn± mury
      Bo tyle w nas jest siebie ile ciepła tego
      Które weĽmiemy od kogo¶ drugiego
      A drugi od nas weĽmie i w sobie zatai

      B±dĽmy dla siebie bliscy bo nas rozdzielaj±

      12 V 1985


Strona główna