Ja się nie skarżę na swój los  C   A7   d
Potulna jestem jak baranek    G   C
I tylko mam nadzieję,            a   A7  d
Że chyba wiesz co robisz Panie    E

Ile mam grzechów, któż to wie a do liczenia nie mam głowy
Wszystkie darujesz mi i tak - nie jesteś przecież drobiazgowy
Lecz czemu mnie do raju bram, prowadzisz drogą taką krętą
I czemu mnie doświadczasz tak jak gdybyś chciał uczynić świętą

Nie chcę się skarżyć na swój los
Nie proszę więcej niż dać możesz
I ciągle mam nadzieję że,
Że chyba wiesz co robisz Boże

To życie minie jak zły sen, jak tragifarsa komediodramat
A gdy się zbudzę, westchnę cóż - to wszystko było chyba zamiast
Lecz póki co w zamęcie trwam, liczę na palcach lata szare
I tylko czasem przemknie myśl - przecież nie jestem tu za karę

Dziś czuję się jak mrówka gdy czyjś but
tratuje jej mrowisko
Czemu mi dałeś wiarę w cud a potem
odebrałeś wszystko

Nie chcę się skarżyć na swój los
Choć wiem jak będzie jutro rano
Tyle powiedzieć chciałam Ci
Zamiast pacierza na dobranoc.