Na tej białej karteczce
Srebrny kwili strumyczek,
Niby sen w kolebeczce -
Niby w wodzie kamyczek.

Kropelkami literek
Biała białość szeleści -
Płynie strumyk-papierek,
Ledwie w sobie się mieści.

Srebro bielą przelewa
Żywe srebro pisania -
I do siebie sam śpiewa
Papierkowe śpiewania.

I do siebie sam kwili,
Niby sen w kolebeczce -
I literki z snem myli -
Na tej białej karteczce.

Wiersz jak srebro jest żywy
Strumyk srebra prawdziwy.