Kolejny styczeń, rok w zaraniu;
ścichły życzenia, fajerwerki.
Cieniutkim lodem staw się zasnuł,
spłoszone wróble śpią pod świerkiem.

I tylko słońce niezimowe
plącze się w przemarzniętych liściach,
przebiśnieg spod brunatnych powiek
ciekawie na świat dzisiaj wyjrzał.

Choć rankiem szron gałęzie pokrył,
promień wesoło dzień rozhuśtał.
Spokojnie czekam przyjścia wiosny -
ty zawsze masz gorące usta.